23. Dreschen

(Heinz Bernard)

Edd wóóa Herbschd. Edd wóórem Deiwel voll Ääwedd vóóa alles inns´duun wadd da Gaaden unn die Ägga häaginn hann.

D´Mamma hodd all Hänn voll s´duun. S´hadd inng´kochd, gdruggd, inng´salzzd unn g´baggd. Neischd iss vallóóa gang.

Da Winda wóóa lang:g, unn edd hadd jo imma missden ebbes um Disch sinn. D´Kinna sinn schdobbeln gang, glään Grummbann reffen gang, Aaicheln fóó d´Schwein unn Bucheggan fóóa Oolich in d´Wald sammeln gang. Äbbel, Bieren unn Gwedschen, Kabbes unn Wurzeln hórren ma im Gaaden, alles is ing´mavh wóóad.

Wenn dann noch da Hanf unn da Flaggs unn de Rummeln drinn wo:aren, dann wo:a ren de Leid s´fridden. Dazwischen hadd awwa noch mißden de Windafruchd g´sääd wi:aren.

Ään vann deen schwä:aschd Ää:awedden imm Winda wo:aredd Dreschen. De Scheija iß g´raumd unn sauwa g´ke:ad wo:ad unn vann da Dääß sinn so zehn zwelf Garwen runnag´worf wo:ad. Medd deenen iß dann de ganz Scheija ausg´leed wo:ad. Jee noodeem wivill Männa doowooren, iß endwedda enn Dreija, enn Viera orra enn Finwa imm Taggd g´globbd wo:ad. Se hann awwa ach kinnden medd i:arem Dreschflejel gleichzeidich schleen. Dann issedd Schdroo uffg´roff, ausg´schiddeld unn nommool uff de Dääs g´schaffd wo:ad. Dadd Ko:a iß s´sammeng´kejad, medd da Schibb inn de Lufd g´worff wo:ad orra imm Siff imma hochg´worff wo:ad. Die schwäja Kerna sinn richdrunna g´fall un de Schbrie iß noo da Seid g´floo. Schbäädanaus hodd jeeda Bau:a, ach die gläänen, enn Wannmill, inn deja dadd sellwich g´mach wo:ad iß. Ma hodd „die Spreu vom Weizen getrennt.“

Heinz Bernard