Ebbes

(Heinz Bernard)

Iß ääna dòò, dea woo nidd wääs, wadd ebbes iss? Gudd dann, eich willed òch vagliggan. Ebbes iss ewen ebbes. Aus Ebbes kamma Ebbes machen. In d´ Wirdschaffden wiad aandauand ebbes g´feijadd; dann dring:g´n s´ ebbes, essen ebbes Gudds, vazeelen ebbes, lachen iwwa ebbes, moddsen iwwa ebbes un sing´n ebbes. So pasiad im ganzen Leewen ebbes, un dòòriwwa will eich òch ebbes vazeelen. D´ Nòòbasch, die had schunn längschd ebbes g´mergd. Dòò iss ebbes im Aamarsch, eich glaaw, dòò kimmd ball ebbes, ebbes gläänes, ebbes scheenes, ebbes goldijes. Un dòò iss wirglich ebbes kumm. Un wenn dad Glään dann schraaid, dann fääldem doch ebbes. Wenned dann Hunga had, dann grided ebbes. Villeichd hadded ach nua ebbes g´mach. Wenn dad Kinnd doch nua ebbes saan kinnd, dann kinnd ma doch ebbes machen. So gedd dad Leewen weida, jeeden Daach iss ebbes loss, jeden Daach passiad ebbes.

Dann issed soweid, da Gnechdchin muß in d´ School, dassa ebbes leead. Da kannen madd glääwen, dòò iss ebbes loss, dòò herrschd ebbes, jeeda will ebbes wissen, jeeda will ebbes saan. Wenn da Leera ebbes fròòd, grieda määschdens kään Andword. Frija hann s´ määschdens ebbes hinnendruff gried. Haud michd ma so ebbes nimme, da Leera muß sich ewen ebbes innfellen lossen. Dann gered nòòhääa weida, da Buu muß ebbes leeren, dassa ebbes kann. Wenna dann ebbes kann, dann vadienda ach ebbes, un kann sich ebbes aanschaffen, dassa ebbes had wenned sooweid iss. Wenna sich dann ebbes uff d´ Seid g´leed had, dann gedda sich ebbes suuchen, enn Mädchin, dad wo ebbes had un ebbeskann un ach ebbes medbringd. Un wenna dann ebbes funn had, dann hadda ebbes vòòad Herz un vòòad G'miid un vòòad Bed. D´ Hochdzeid muß nadijalich ebbes koschden, daß ma g'sidd, dass ebbes dahemm iss; denn woo ebbes iss, dòò kimmd ach ebbes hin. Nòò da Hochdzeid gerred dann uff d´  Rääs.

Dòò g´sidd ma ebbes, dòò alleewd ma ebbes, ma kòòad lie ebbes un schlabberd lòò ebbes un g'sidd imma ebbes Naues. Un ebbes kääfd ma dann noch, fòòad med hem s´ hollen, fòòa Aandeng:g´n.