Da Schang

(Heinz Bernard)

 

Da Schang, dea wòòa Schaschierda bei d´ Kirrassia,

a wòòa in manchem Mannewa, sein Leewen wòòa enn Blesija.

Danòò wòòra Schooßewärrda, awwei issa in Pengsion ,

a iss im G´määneraad in mancher Kommissjon

 

Bei da Schnibbelmusigg harra Karrijääa g´mach,

a iss Tammboamajooa bei d´ Bumbjes, un Bresidend beim Schach.

Wenna sein Uniform aanhadd, meda Pigg´lhaub um Kobb,

dann sidda aus wien Schandarm, alles iss tibbtobb.

 

A iss kään Brulljesmacha un ach kään Babbella

A michd kään Fissemadenndcha un ach kään King:galidds:cha

Firrlefans un Schberenns:cha, die kanna gaa nidd hann,

iss ääna in da Bredullje, dann schdeda seinen Mann.

 

Gwereelen un Grag´ela, Schdandaale un Drawass,

die kanna gaanidd leiden, dòò kenn da gaa kään Schbass.

Enn Lienbugg òrran Filluu, die bring´nen aus da Fassong,

die schdell da in d´ Seng:g´l, die bring da zuua Rääsong.

 

Enn Faudla beim Kaadschbill, dea bringdenn echd in Raasch,

fòòa Wuud gridda dann enn Kolla, zuua Grimmass wijad sein Wisaasch.

Dann fäng:da schunn mòòl aan s´ baaubsen, a schraaiden richdich aan,

zum Gligg harra sovill Gridds im Kobb, un liss dad bei dem Saan.

 

A is schunn enn Reschbeggdsperson. D´ Kinna hann Regadd  vòòamm, wennain seina resoluuden Aard d´ Ääwed uffdääld. Wean ebbes fròòn will, dea muß schunn all sein Kurraasch s`sammen hollen.Awwa a iss jo gaanidd so wia michd, a had ääfach sein Marodden. A schuuadd d´ ganzen Daach, un òòwenns, wenna miid iss, dann siddsda in seinem Foodel, raauchd sein Peif  un schbaudds die braun Brii vann seinem Schigg in d´ Koolenkaschden. Sundaachs dring:gda sein Schobben Bia un seinen vääadel Schobben Brandwein. Wennd g´brand had, un s´ hann missden leschen gehn, dann harred jeedesmòòl enn Brenndchin ginn. Dann hòrra am näägschden Daach im Solba g´lee un hòrred Soodbrennen. Wenn a sich dann awwa nòmmòòl akowadd hòdd, dann wòòra nòmòòl ganz dea Aldd. Dad Schdiffdungsfeschd vamm Gsangvarein wòòa enn ganz besondarra Daach. Dòò wòòra jò schließlich Fizze un im Feschdkommitee, unna had jò mißden die Honnääas machen. Fòòa d´ Umzuuch hadda d´ Schass, also d` G´schdehinnamich òrra d´ Fragg aangedòòn. Dad frisch abbredierden  Schmised wòòa bliidenweiß, da Fadamärrda harrem faschd d´ Hals zug´schnierd, un d´ Manscheden hann an d´ Aarmen rausg´blidsd. Iwwa da Schilla hòrra d´ Bandel un um d´ Bauch enn Schärb. Da Gluu wòòa da Schabbooglagg un d` weiß òrra Glassehändschen. Am Rewääa hòrra noch enn farwich Rosed. A iss jò ach schunn degg vòòa sein Meridden g`eead wòòad, ganz egaal, vann wella Kullääa s` wòòaren.

Außa da Uniform unem Schaß hòrra nadiirlich ach noch anna Glääda. Dòò hòrra seinen Sundaachshabidd, enn Schagedd, enn Schilled un enn Wamsch im Schaff, dazuu noch d´ Schaffbuggs un d´ gudd Buggs. Da Großpabben hòdd dann imma noch enn sammdenen Kabb òòne Schibb aan.