Bessa wie jeed Telefoon

(Heinz Bernard)

 Ma solled nidd glaawen. Friija, wie noch all Ääawed vann Hand g´mach wòòad iss, dòò hann d´ Leid vill mee Zeid g´had wie haud, wo jeeda so vill Freizeid had, s´ hann sich d´ Zeid g´mach fòòa medennanna s´ schbròòchen. Am Burren òrra an da Bach hann sich d´ Fraauleid gedroff. Wenn s´ ihr Wesch g´schrubbd, durjed Wassa g´zoo, med da Blauel durchgewallchd un dann ausgedrääd hann, dann hann s´ d´  Nauichkeden ausg´tauschd, dann issed ganz Dorf durchg´hecheld wòòad, dann had ma g´heead, med weem ed Greed gedd, dass ed Maarie schunn nommòòl so iss, dass em Pidd sein Bless g´kalfd  un dass em Häns:chin sein Sau g´fergeld had.

Ab un zu had ma ach missden kääfen gehn. Ed määschd hòdd ma jò im Haus. Grummbann, Milch, Mehl un Fleesch wòòa imma dòò, awwa Zugga, Salz, Maggi, Gewirz un Muschda had ma jò aach missden hann. Un bei dea G´lejenhed had ma dann ach beschdimmd Ännd gedròff un had sein Schwäds:chin g´hall.

Had ma dann ebbes ganz wichdijes g´heead, dann iss ma schnell hem, iss riwwa bei ed Ammei un had dem alles briewarem fazeeld. Wenned had sollden inna d´ Leid kummen, dann had ma breichden nua s` saan: „ Saa awwa jòò neischd weida.“ Ma kunnd gewiss sinn, dass am nägschden Dach ed ganz Dòrf ed gewuschd had.

Sundachs iss d´ ganz Famill in d´ Kirch gang. Nòò da Mess iss ma noch uff da Kirch schden bliew un had med denen g´schbròòchd, die woo ma d´ ganz Wuch nidd g´sinn hòdd. Da Pabben iss dann seinen Friischobben dring:g´n gang òrra iss in d´ G´sangschdun gang un had dòò aach imma ebbes Naues g´head.

Im Summa, wenned nòò da Hidzd òòwens so scheen lauwarem wòòa, wem- ma vamm Feld dahemm wòòa, wenned Vieh vasòrchd wòòa, wemma s´ Naad gess hòdd, dann iss ma vòòa d´ Diija gang, had sich bei uus òrra beim Nòòba gedròff, mòòl hie, mòòl dòò, had sich uff d´ Diija g´sidsd un had fazeeld un g´sung. Am schenschden wòòaren die Òòwenda am Wuchenenn, dòò had ma am nägschden Daach nidd breichden med die Hiinna uffseschden. Dann had ach schumòòl da Karel seinen Gwedschkaschden rausg´holl un had Musigg g´mach un die Jung´n hann gedanzd.

So wòòa dad schunn imma geween, un

so wòòa ma schdeds um Laufenden, ganz oone Tellefoon