D´Geissenmilch
(Heinz Bernard)
Wie Millasch ausenanna g´mach hann, dóó hadd jeded vann den 8 Kinnan sein Dääl gried, wie ed sich g´hejad hadd. Deja Ällschd, da Mads, deja harred Haus gried, obwoll a reich g´heirad un sellwan Haus hódd. Dódafóóa durfden awwa die zwai Leddija, ed Ammei unned Bääwel im Haus waanen bleiwen, s´hórren d´ Sess im Haus. Edd issen gudd gang, edd harren an neischd g´fääld. D´ Aaija, edd Flääsch un d´Milch hórren s´im Haus, d´Grummbann uned Mehl hann die zwai Schdigga braad, die wo s´ach noch hórren, un die wo da Mads g´fah un ing´blandsd hadd. D´ Äääawed hann s´ sichg´dääld, ed Bääwel hodd d´ Schdall und Ammei d´ Haushalding g´mach, unn wenn Nood am Mann wóóa, dann is ääna dem annan beig´schbrung. Alles so weid so gudd. Nua ed Bääwel wóóa g´blóód, ed hódd schlechd Fiiss. Allen paa Määnd harred missden bei d´Doggda nóó Saaluis. Kurz vóóa Oschdann wóóared no´mmóól so weid. Dóó saared zum Ammei: „ Dau wääschd jo, Móóa issed nääs soweid, deng.g and Ziggel, dadd muss allen iwwanannan Schdunn g´seichd wieren. Edd Lina lissd sich jo gudd schdreichen. Edd iss jo g´dullich wien Lamm.“
„Jo, saared Ammei, dau kannschd ruich gehen, edd gedd alles seinen Gang.“
Wied Ammei dann am näggschden Daach die Geiss schdreichen wolld, dóó wóóa neischd. Peifendeggel, edd Lina hadd nidd g´schdann. Edd Ammei hódd noch nirremóóls d´Nauda b´riird, dóó hórred schunn seinen Brand. „Villeichd sinn mein Hänn s´kald,“ harred g´monnd unn s´waarm g´rief. Beim zwedden Vasuch iss d´ Milchschussel im hohen Boogen durch d´Schdall g´flooh. „Bei d´Deiwel, g´dullich wien Lamm,“ harred Ammei d´deng:gd. „Eich vasuchend móól merrem Schbrichelchin, so wied Bääwel ed aach ald michd.“
„Lina, schbring nidd, schdeh, dann grischde ach kään Schlää, giff ma Milch fóórd Ziggelchin, und dred ma nidd in Schisselchin.“ Sischde móól aan, edd Lina harred Ammei an d´ Nauda g´loss. Awwa ed kunnd zabbeln wied g´wolld had, kään äänzija Drobben is kumm. Edd Ammei hódd sich kään Róód me g´wuschd. Edd iss riwwa bei d´ Nóobasch, beid Geißengreed. Awwa dadd hódd aach kään Gligg. Edd harred dann vasuchd memm Lidchin, ed hódd jo soon scheen Schdimm, ed wóóa jo um Kirchenkoor. „Schdribb, schdrabb schdroll, is da Ääma ball Voll!“ So harred an ääm g´sung, bis d´ Geissen edd medd da Angschd s´ duun gried hann unn medd ing´schdimmd han in dem Greed sein G´sang, daeaschd ed Lina, dann ed Rosi unn zum Schluss ach noch ed Ziggelchin. Edd hadd alles neischd g´holf. Ed Lina harrem Greed d´Schussel medd Boonen voll g´mach. Dadd Ziggel hadd goddserbärmlich g´schraaid, waascheinlich vóóa lauda Hunga. „Wääsch d´ wadd, saared Greed, eich laafen riwwa unn hollen en Schussel Milch van meina Geiss, nidd dass uus noch dadd Ziggel vahungadd. Edd hódd wirglich d´Gäänhunga. In ääna Rudsch harred die Milch runnag´schlurbsd, als weened schunn määndelang neischd me gried hädd.
Kurz druff issed Bääwel hemmkumm. Wied dadd ganz Drama lóó g´heead hadd, issed schnuaschdraggs in d´Schdall unned Ammei hinnahääa. „Dadd lóó vaschdeeh wer will. D´Milch lääfd doch wie van sellwa!“ Unn wirglich, d´Milch iss ausem Nauda richdich rausg´dribbsd, awwa ausem Nauda vam Rosi. Dóó harred Ammei d´Hänn iwwamm Kobb s´sammeng´schlaa. „Eich Daaichdirmel, eich wolld doch imma ed Lina schdreichen. Eich hann doch nidd g´wuschd, dass dau die Geisen img´schdelld haschd.“ „Dau wääschd awwa doch, dassed Rosi hochdrächdich is unn schunn en paa Wuchen druggenschdedd.“ Dóó kunnden die Zwaai nimme aan sich hallen un hann g´lachd warred Zeich hälld, un die Geissen hann medd ing´schdimmd, zuerschd ed Lina, dann ed Rosi und zum Schluss ach noch edd Ziggelchin.
